معرفی ویلیام وارتن، نویسندۀ آمریکایی

کلیات

تولد: فیلادلفیا، آمریکا، 1925

وفات: 2008

ژانر: رمان

مشهورترین آثار: «نیمه‌شبی آرام»، «به نام پدر به نام زندگی»، «پرنده‌باز»

معرفی ویلیام وارتن

ویلیام وارتن درواقع تخلص آلبرت ویلیام دوئم است. این نویسندۀ آمریکایی را بیشتر با سه رمان اولش، یعنی «پرنده‌باز»، «به نام پدر به نام زندگی» و «نیمه‌شبی آرام» می‌شناسند. از قضا هرسۀ این رمان‌ها به فیلم‌هایی موفق هم تبدیل شده‌اند که نام‌های بازیگرانی همچون گری سینایس، متیو موداین، نیکلاس کیج و ایثن هاک در آن‌ها به چشم می‌خورد.

وارتن زادۀ فیلادلفیا در ایالت پنسیلوانیا بود. در دوران جوانی داوطلب شد تا در جنگ جهانی دوم در ارتش آمریکا بجنگد و او را به واحد آموزش مهندسی گماشتند. ویلیام وارتن سرانجام سر از پیاده‌نظام درآورد و در نبرد آردنن (نبرد بولج) به‌شدت مجروح شد. پس از معافیت، به دانشگاه کالیفرنیا رفت و در مقطع کارشناسی رشتۀ هنر و در مقطع دکتری فلسفه خواند. تا چندین سال هم در مدرسه‌ای در لس‌آنجلس به تدریس هنر اشتغال داشت.

پیشۀ نویسندگی

اولین رمان ویلیام وارتن، پرنده‌باز، در سال 1978 منتشر شد، یعنی زمانی که بیش از 50 سال سن داشت. این اثر هم مورد استقبال گستردۀ منتقدین و هم مخاطبان قرار گرفت و آلن پارکر فیلمی با درخشش نیکلاس کیج و متیو موداین از روی آن ساخت. پس از انتشار پرنده‌باز، دوئم هشت رمان دیگر هم نوشت که از میان آن‌ها «به‌نام پدر به‌نام زندگی» و «نیمه‌شبی آرام» آثار موفقی از آب درآمدند و فیلم‌هایی نیز از به اقتباس از آن‌ها ساخته شد که بازیگرانی همچون گری سینایس و ایثن هاک در آن‌ها ایفای نقش کردند.

بسیاری از شخصیت‌های اصلی رمان‌های وارتن، با وجود نام‌ها و پیشینه‌های متفاوتشان، تجربیات و نگرش‌ها و صفات مشابهی دارند و از این رو شاید بتوان نتیجه گرفت که اکثر آثار این نویسنده تا حدی خودزیست‌نگارانه هستند.

ویژگی خاص آثار ویلیام وارتن

یکی از ویژگی‌های شاخص آثار وارتن این است که در اوج شرایط اسفناک (چه جنگ باشد، چه مشکلات خانوادگی و چه مشکلات روانی)، زیبایی‌هایی را به تصویر می‌کشد که به زعم بعضی منتقدین، با ایجاد تضاد میان این خرده‌ها و واقعیت کلان‌تر، تصویر وضعیت را بسیار تیره‌تر نشان می‌دهد. نمونۀ این امر، عمارت رؤیاواری است که در رمان نیمه‌شبی آرام، سربازان باید در بدترین شرایط جنگی و آب‌وهوایی در آن پست بدهند، این عمارت به توصیف شخصیت‌های داستان، انگار از دل قصه‌های پریان بیرون آمده، حال‌آنکه آن بیرون جنگی خونین به راه است.

در سال 1988، دختر وارتن (کیت) و دامادش (برت) به همراه دو فرزند دوساله و هشت‌ماهه‌شان در تصادفی شدید نزدیک آلبانی در ایالت اورگن کشته شدند که دلیل این تصادف دود ناشی از سوزاندن کاه‌های مزرعه‌ای در آن نزدیکی بود. در سال 1995 وارتن کتاب خاطراتی به نام تا ابد نوشت که اتفاقات منتهی به این تصادف، داغدار شدن خانواده و سه سال پیگیری غرامت از دادگاه اورگن بابت آن مزرعه‌سوزی را روایت می‌کند. کتاب خاطرات دیگری به نام قایق مسکونی در رود سن نیز در سال 1996 منتشر شد.

ویلیام وارتن در سال 2008 به‌خاطر فشار خون در بیمارستان بستری شد و به‌خاطر عفونتی که در بیمارستان به او سرایت کرد، در 29 اکتبر درگذشت.

آثار برجستۀ ویلیام وارتن

• پرنده‌باز (Birdy)
• نیمه‌شبی آرام (A Midnight Clear)
• به نام پدر به نام زندگی (Dad) (در این مطلب، به‌تفصیل دربارۀ این رمان نوشته‌ام)
• اسکامبلر (Scumbler)
• آخرین دلدادگان (Last Lovers)
• فرانکی فربو (Franky Furbo)
• غرور (Pride)
• مرگ‌های ناحق (Wrongful Deaths)
• قایق مسکونی در رودخانۀ سن (Houseboat on the Seine)
• تا ابد (Forever After)

ترجمه‌های فارسی

تا کنون سه اثر از ویلیام وارتن به فارسی ترجمه شده است.

• پرنده‌باز (ترجمۀ سحر سلطانی – نشر خوب)
• نیمه‌شبی آرام (ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب – نشر خوب)
• به نام پدر به نام زندگی (ترجمۀ علیرضا شفیعی نسب – نشر خوب)

 

اگر شما هم از رمان‌های ویلیام وارتن خوانده‌اید، نظراتتان را با ما در میان بگذارید.