دور از اصل خویش: نگاهی به فیلم «آوای وحش» با بازی هریسون فورد
دور از اصل خویش: نگاهی به فیلم «آوای وحش» با بازی هریسون فورد
کلیات
نام اثر و کارگردان: فیلم «آوای وحش» به کارگردانی کریس سندرز (محصول آمریکا و کانادا)
بر پایۀ: «آوای وحش» اثر جک لندن
بازیگران: هریسون فورد، عمر سی
عنوان اصلی: The Call of the Wild
زبان اصلی: انگلیسی، فرانسوی
مدت‌زمان: 100 دقیقه
سال انتشار اولیه: 2020
معرفی فیلم «آوای وحش»
«آوای وحش» از آن قصه‌هاست که خیلی از ما از دوران کودکی با آن آشنا هستیم، داستان سگی که از محیط انسانی خود دور می‌شود و ناخواسته به‌سمت طبیعت برمی‌گردد. تا حالا چند فیلم و سریال از روی این رمان معروف جک لندن ساخته شده و سال گذشته نیز فیلمی به کارگردانی کریس سندرز و بازی هریسون فورد اکران شد که ایدۀ بسیار نویدبخشی به نظر می‌رسید. در این مطلب قصد دارم کمی دربارۀ این فیلم بنویسم.
خلاصۀ داستان «آوای وحش»
داستان سگی خانگی به نام باک است که او را از خانۀ صاحبش می‌دزدند و به زوج نامه‌رسانی می‌فروشند تا کنار دیگر سگ‌های سورتمه کار کند. باک که در تمام عمرش با انسان‌ها سروکار داشته، با راه‌ورسم زندگی با حیوانات آشنا نیست، اما کم‌کم با غرایز و ماهیت وحشی خود آشنا می‌شود.
نظر شخصی دربارۀ فیلم «آوای وحش»
ذوق زیادی برای دیدن این فیلم داشتم و پس از دیدنش اگر بخواهم نظری کلی بدهم، این است که قطعاً ارزش دیدن دارد. اما یک سری نکات مثبت و منفی هم دربارۀ این فیلم به نظرم رسید که اینجا می‌نویسم.
از نکات منفی شروع می‌کنم. در فیلم «آوای وحش» استفاده از تصاویر کامپیوتری خیلی زیاد است و همین باعث می‌شود بعضی جاهای کار حالت انیمیشن پیدا کند (فراموش نکنیم کریس سندرز در اصل کارگردان انیمیشن است و این اولین فیلم لایو اکشن اوست). البته انیمیشن فی‌نفسه هیچ مشکلی ندارد، ولی فیلمی که با تصاویر کامپیوتری شبیه انیمیشن شود، گاهی توی ذوق بیننده می‌زند.
نکتۀ دیگر اینکه در بعضی موارد اغراق شده است. مثلاً اوایل فیلم که می‌خواهد جنب‌وجوش زیاد و تنومندی سگ را نشان دهد، ساختمان بر اثر دویدنش می‌لرزد!! بعضی رفتارهای باک هم بیش‌ازحد انسانی است و رنگ‌وبوی اغراق پیدا می‌کند.
اما نکات مثبت. اولاً تصاویری که از طبیعت نشان داده می‌شود همه پوستروار و بسیار زیباست. بازی هریسون فورد مثل همیشه مخاطب را با عمق احساسات و شخصیتش آشنا می‌کند. صدای دلنشینش را هنگام روایت داستان هم فراموش نکنیم. درضمن، کلیت داستان بسیار دلگرم‌کننده و زیباست و واقعاً نمی‌توان این فیلم را دوست نداشت. پس وجود بعضی نکات منفی، به نظرم فیلم صددرصد ارزش دیدن دارد.
اگر فیلم «آوای وحش» را دیده‌اید یا رمان منبع آن به قلم جک لندن را خوانده‌اید، نظراتتان را با ما در میان بگذارید.
Sina namazi
من منظور از رفتارهاي بيش از حد انساني رو متوجه نشدم و اينكه چرا به نظر شما رفتارهاي انساني بايد بيش از حد تصور بشه؟مثلا منظورتون بيش از حد خوب بوده يا مثلا از شدت خوبي ادم احساس مي كنه طرف نادان است يه همچنين چيزي.يا مثلا مي خواهد يك حالت چاپلوسي رو در رفتار آن ادم نشون داد؟
May 1, 2021 at 10:09 am
shafieenasab
نمونه‌هاش متعدده. ولی یکی دو مورد رو مثال می‌زنم. مثلاً مدتی بعد از اینکه توی سگ‌های سورتمه‌کش بوده و (ظاهراً) غذای چندانی هم بهش نمی‌رسه، یه روز که هاسکی رئیس تیم، سهم غذای یکی از سگ‌ها رو به‌زور ازش می‌گیره، باک سهم غذای خودش رو به اون می‌ده. یا مثلاً مدت‌ها بعد از اینکه از صاحب اولی‌ش دور بوده، همچنان طبق همون عادت قدیمی، هرکس رو می‌بینه دستش رو به نشونۀ دست دادن، سمتش دراز می‌کنه، درحالی‌که چنین عادت‌های شرطی‌ای خیلی زود از سر حیوون‌ها می‌پره. یا اونجا که نمی‌ذاره صاحب جدیدش مشروب بخوره. چندین مورد این‌طوری هست که یه‌کم حالت اغراقی داره. ولی چنان‌که عرض شد، فیلمش قطعاً ارزش دیدن داره.
May 1, 2021 at 10:57 am