برای موفقیت باید از اینجا رفت: نگاهی به مجموعهداستان «دوبلینیها» اثر جیمز جویس
برای موفقیت باید از اینجا رفت: نگاهی به مجموعهداستان «دوبلینیها» اثر جیمز جویس
کلیات
نام اثر و نویسنده: «دوبلینیها» اثر جیمز جویس (ایرلند)
عنوان اصلی: Dubliners
زبان اصلی: انگلیسی
صفحات: 207
سال انتشار اولیه: 1914
معرفی کتاب
«دوبلینیها» نام مجموعهای متشکل از پانزده داستان کوتاه به قلم جیمز جویس، نویسندۀ ایرلندی، است. این داستانها تصویری از زندگی طبقۀ متوسط ایرلندی در دوبلین و حومۀ این شهر را در اوایل قرن بیستم به تصویر میکشد.
کتاب «دوبلینیها» در دورانی نوشته شد که ملیگرایی ایرلندی در اوج خود بود، مردم این کشور در جستجوی هدف و هویت ملی بودند و موجی از ایدهها و الگوهای مختلف این کشور را درنوردیده بود. یکی از مضامین مشترک داستانها، لحظات «کشفوشهود» (epiphany) است، یعنی لحظهای که یک شخصیت به درکی ناگهانی میرسد که زندگیاش را عوض میکند. بسیاری از شخصیتهای این داستانها بعداً در شاهکار جویس یعنی «اولیس» نیز به تصویر کشیده میشوند.
داستانهای نخست این مجموعه را کودکان روایت میکنند و هرچه جلوتر میرویم، موضوع به دغدغههای افراد بزرگسالتر تغییر میکند. به همین دلیل، خود جویس مجموعه را به سه قسمت «کودکی»، «نوجوانی» و «بزرگسالی» تقسیم کرده بود.

سبک و سیاق «دوبلینیها» از منتظر منتقدان
بعضی منتقدان، کتاب «دوبلینیها» را به شکل رئالیستی و برخی دیگر بهصورت نمادین تفسیر کردهاند. رئالیستها این کتاب را سادهترین اثر جویس میدانند و بدین ترتیب به ساختارشکنیهای این کتاب توجه چندانی نمیکنند. از سویی، نمادگراها بیشتر به نمادهای این داستانها توجه میکنند و معنای یاغیانۀ داستانها را نادیده میگیرند. اما بعضی دیگر از منتقدان هم هستند که معتقدند این کتاب از چنین دستهبندیهای سادهای فراتر است.

مضامین داستانهای «دوبلینیها»
مهمترین مضمونی که در داستانهای این کتاب مشاهده میشود میل به فرار است. شخصیتهای این داستانها همگی شهروند دوبلین، پایتخت ایرلند، هستند، اما اکثرشان میل به فرار به کشورهای دیگر و اوضاع بهتر دارند. اما از قضا این میل به ندرت عملی میشود. از دیگر مضامین این کتاب گرفتاری در بند عادت و روزمرگی است. عاداتی پیشپاافتاده به ویژگی شاخص زندگی دوبلینیهای جویس تبدیل شده و آنها را در حلقهای از سرخوردگی و محدودیت و خشونت نگه داشته است.
ترجمههای فارسی «دوبلینیها»
تا کنون ترجمههای متعددی از این کتاب به زبان فارسی صورت گرفته که از آن میان ترجمۀ آقای صالح حسینی را خواندهام و خواندنش را پیشنهاد میدهم.
